Heidelberg: waar geschiedenis fluistert en de tijd even stilstaat
Heidelberg. Je bent er sneller dan je denkt, en als je er bent, wil je eigenlijk niet meer weg. Een rivier, een kasteel, een stad vol geschiedenis én studenten — het klinkt cliché, maar hier klopt het.
Je loopt de Hauptstrasse af, struikelt bijna over de souvenirwinkels, maar dan ineens: een binnenplaats vol rozen. Een koffiebar waar je eigenlijk gewoon moet gaan zitten. Iets verderop: de Alte Brücke, die je zonder veel moeite terug katapulteert naar de 18e eeuw. Je kijkt over het water, de heuvels, en als je geluk hebt, hangt er net wat ochtendmist.
En dat kasteel. Je ziet het al bij aankomst, half vervallen, half sprookje. Je neemt de kabelbaan omhoog — gewoon doen — en plots ligt de stad aan je voeten. Perfect uitzicht voor een picknick, of gewoon even niks.
’s Avonds zijn er restaurants waar je zonder reservering binnenloopt en waar de wijn verrassend goed is. Studenten vullen de terrassen, er klinkt gelach in smalle steegjes. Je merkt: deze stad leeft, maar zonder haast.
Heidelberg is geen bestemming die schreeuwt. Het fluistert. En precies daarom wil je luisteren.
