Geen grote gebaren, geen toeristenmassa’s met selfiesticks. Chur is klein, oud en verrassend levendig. Een stadje waar de Alpen niet op de achtergrond staan, maar gewoon meepraten.
Hier loop je over straatstenen die de Romeinen al kenden. De Altstadt is compact maar gelaagd, vol zachte kleuren, houten luiken, en stille binnenplaatsen waar de zon ’s ochtends rustig blijft hangen. Geen haast, geen gedoe. Winkels met regionale kazen en dikke wollen sokken liggen naast moderne kunstgalerijen en je krijgt er espresso uit een machine van gerust twintigduizend frank.
En dan die andere trein. Vanuit het centrum vertrekt de iconische rode Rhätische Bahn richting St. Moritz, over de beroemde Albula-lijn. Een technisch wonder en een lust voor het oog. Vervolg je je reis met deze trein, dan passeer je smalle viaducten, donkere spiraaltunnels, lawinegalerijen en ijzige beekjes die diep door het landschap snijden. Soms lijkt het alsof je de bergen raakt met je hand. Voor een dagtocht stap je uit in Bergün of Filisur voor een korte wandeling. Of rijd door naar St. Moritz, voor wie de reis wil verlengen in stijl.
Chur is geen bestemming met een bucketlist. Het is een plek om langzaam te ontdekken. Op wandelschoenen, of met een glas wijn uit Graubünden op een terras waar de tijd net iets langzamer tikt.
Tip van de redactie: Bezoek de kathedraal vóór openingstijd. Even alleen in een ruimte waar duizend jaar geschiedenis nog in de muren hangt. Daarna een koffie op de Poststrasse en je dag is begonnen.
